ROSJA .

1985. WYSPY SOŁOWIECKIE - Monastyr Sołowiecki, stauropigialny rosyjski klasztor prawosławny.

Monastyr był największą twierdzą w północnej części Imperium Rosyjskiego. Klasztor został założony pod koniec 1429 przez mnicha Germana i Sawwacjusza z monastyru św. Cyryla Biełozierskiego. Głównym twórcą klasztoru był jednak św. Zozym.
W latach 1923-1939 klasztor służył za więzienie polityczne jako Sołowiecki Obóz Robót Przymusowych Specjalnego Przeznaczenia, gdzie zginęło kilkanaście tysięcy ludzi. Posłużył jako prototyp dla systemu Gułag. W 1937 r. obóz został zaadaptowany na więzienie NKWD.
Klasztor otoczony był dwukilometrowym kamiennym murem z siedmioma bramami.

Wyspy Sołowieckie – grupa wysp, położonych w Zatoce Onega na Morzu Białym, wchodzących w skład obwodu archangielskiego i zamieszkanych przez 968 osób / 2002 r. /. Największe z nich to:
Sołowiecka albo Wielka Sołowiecka – 246 km²
Anzerska – 47 km²
Wielka Muksałma – 17 km²
Mała Muksałma – 0,57 km²
Wielka Zajęcza – 1,25 km²
Mała Zajęcza – 1,02 km²
Ponadto w skład archipelagu wchodzi około 100 małych wysepek. Powierzchnia łączna wysp: 347 km².
Na największej z wysp znajduje się Monastyr Sołowiecki. W czasach Imperium Rosyjskiego Wyspy Sołowieckie były miejscem zsyłek więźniów politycznych, a w Rosji sowieckiej – pierwszych łagrów.
W 1992 r. zespół historyczny, kulturalny i naturalny tych wysp został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Dziękuję bardzo WŁADYSŁAW!